Yeniçeri Anayasası

     Yeniçeri kanunu başlıca on bir maddeyi kapsamaktaydı:

1. Kumandana ve zabitlere, büyüklere itaat, emirlerini yerine getirmek.
2. Hepsi bir vücudun azaları imiş gibi birlik ve beraberlik içinde kışla ve karargahlarında bulunmak.
3. Debdebe ve tantana gibi askerlik ve mertliğe yakışmayan şeylere iltifat etmemek.
4. İbadetten geri durmamak.
5. Yeniçeriye devşirme usulü ile alınanların yalnız Arnavut, Boşnak, Bulgar ve Ermenilerden alınmak, esir olarak alınanların kabul edilmemek, bunlar belirli bir müddet acemi oğlanlığında çalıştırılıp terbiye edildikten sonra yeniçeriliğe kabul etmek.
6. Kütükten kaydı silinmedikçe hiçbir Yeniçeriyi idam etmemek.
7. Ocakta mutlaka kıdem sırası ile terfi etmek.
8. İşledikleri suç ve cinayetlerden dolayı kendi zabitlerinden başkaları tarafından idam edilmemek.
9. Sakat olanları tahaüt etmek.
10. Sakal salıvermemek ve evlenmemek.
11. Kışlalarından ayrılmamak, başka sanatla meşgul olmamak, talim ve terbiye ile vakit geçirmek.
12. Askerliğin ruhu itaattır. İtaat etmeyen ordunun ruhsuz cesetten farkı olmaz.

     Hatta yeniçerilerin ilk zamanlarında her emre itaat etmeleri yüzünden, " Kırkı bir kıl ile yedi bin asker " atasözü yerleşmişti. Bu yüzden nereye gitmişlerse mutlaka zafer kazanarak dönmüşlerdir.